Bankiet

Pierwszego dnia kongresu mamy zaszczyt zaprosić Państwa do tętniącego życiem centrum Krakowa – na Kazimierz, na uroczysty wieczór branżowy.

Będzie to idealna okazja do spotkania i rozmów w mniej formalnej atmosferze. Mamy nadzieję, że miejsce, które wybraliśmy na to spotkanie, nastroi Państwa pozytywnie do przemyśleń, formowania wniosków i rozmów, na temat trendów, które obserwujemy w energetyce.

Po całym dniu rozmów i dyskusji o dynamicznych zmianach w energetyce, zapraszamy Państwa w miejsce, gdzie czas się zatrzymał, do Starej Zajezdni Kraków De Silva.

Zajezdnia powstała w roku 1913 wraz z uruchomieniem w Krakowie szerokotorowej linii tramwajowej – był to w tym czasie drugi obiekt tego typu, bowiem tuż obok znajdowała się sześciotorowa hala wybudowana dla potrzeb trakcji wąskotorowej – obecnie znajduje się tu Muzeum Inżynierii Miejskiej.

Wraz z rozbudową sieci tramwajowej w okresie powojennym zdecydowano się na budowę nowej zajezdni zlokalizowanej w Podgórzu. Prace rozpoczęto tuż przed wybuchem wojny i kontynuowano podczas okupacji.

Po jej uruchomieniu, stara zajezdnia na Wawrzyńca stopniowo jako niefunkcjonalna traciła na znaczeniu.

Na początku lat 60-tych, gdy tramwaje zniknęły z zajezdni i zlikwidowano torowisko, w jej budynkach urządzono warsztaty autobusowe i magazyny.
Zajezdnia wówczas całkowicie straciła swoje znaczenie. Później zabytkowy obiekt przez wiele lat służył jako gokartowy motodrom, na którym pierwsze kroki stawiał m.in. Robert Kubica. Obiekt został jednak zamknięty w 2007 r., bo groziło mu zawalenie. Od czerwca 2012 Stara Zajezdnia Kraków by DeSilva funkcjonuje w obecnej formie jako restauracja i minibrowar.

Wyremontowany budynek Starej Zajezdni tramwajowej to obiekt wyjątkowy. Hala jest przykładem rzadkiej w Krakowie drewnianej architektury szkieletowej z wypełnieniem ceglanym, zwanej popularnie “mur pruski”. Front hali zdobi malowniczy szczyt z zegarem oprawionym w secesyjne zwieńczenie. Hala Główna należy do zespołu architektoniczno-budowlanego, objętego ochroną prawną – wpisanego do rejestru zabytków w 1985 r. oraz na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, który jest uznany za pomnik historii.